جناب آقاي زينالعابدين اميدي متخلص به «وافد» در سال 1312هجری شمسی پا به عرصه وجود گذاشت واز سن شش سالگی شروع به تحصیل نمود. تحصیلات ابتدائی او در مدرسه علمیه زنجان بود و بعدها به تحصیل علوم قدیمه و صرف و نحو عربی و منطق در نزد بعضی از اساتید بخصوص والد عالی مقامش پرداخت و از همان کودکی شاعری اهل بیت را آغاز نمود و اثری گرانبها که از این شاعر عالی مقدار در دسترس است فعلا کتابی است به نام «نغمه موزون» است و کتاب «گونه گلگون» و «صحنه پر خون» به زبان ترکی در دست چاپ می باشد. وی در مورد محتوای اشعار خود می گفت كه سعی کردهام از اشد مصیبت شعری نگویم؛ تا اگر نتواند مقام آنها را بالا ببرد حداقل مقام بزرگواران را پایین نیاورم»
نمونهای از اشعار مرحوم اميدي:
ای غنچه پژمرده و پر پر علی اصغر
ای کودک شش ماهه مادر علی اصغر
با جاست که با یاد لب تشنه و خشکت
همواره شود دیده من تر علی اصغر
یک جرعه تو را آب ندادند در این دشت
سوز عطشت زد به دل اخگر علی اصغر
آن وقت که دگر چاره و درمان نپذیرد
زخمی که تو را هست به خنجر علی اصغر
بی تاب شدی گریه نمودی نقنودی
رفتی زکف مادرت آخر علی اصغر
ای جان، ستم خویشتن از حد گذراندند
دربار ه تو قوم ستمگر علی اصغر
لبخندی زدی در دم آخر به رخ باد
دائم نکنی خنده دیگر علی اصغر
آیا چه جوابی دهد آن حرمله دون
در محکمه خالق اکبر علی اصغر
شه سوی سما خون تو پاشید و از او شد
بر چرخ بدین زینت و زیور علی اصغر
بردی ز بزرگان جهان کوی جلالت
داری ز شهادت به سر افسر علی اصغر
ثبت دیدگاه