شعبان ماه بسيار شريفي است و به حضرت سيدانبياء صَلَّي اللهِ عَلِيهِ وَ آله منسوب است و آن حضرت اين ماه را روزه مي‌گرفت وبه ماه رمضان وصل مي‌کرد و مي‌فرمود، “شعبان، ماه من است هر که يک روز از ماه مرا روزه بگيرد بهشت براي او واجب مي‌شود” و از حضرت صادق عليه السلام روايت شده است که چون ماه شعبان فرا مي‌رسيد امام زين‌العابدين عليه السلام اصحاب خود را جمع مي‌نمود و مي‌فرمود، “اي اصحاب من مي‌دانيد اين چه ماهي است؟ اين ماه شعبان است و حضرت رسول صلي الله عليه و آله مي‌فرمود شعبان ماه من است پس در اين ماه براي جلب محبت پيغمبرخود و براي تقرّب به سوي پروردگار خود روزه بداريد. به حقّ آن خدايي که جان عليّ بن الحسين به دست قدرت اوست سوگند ياد مي‌کنم که از پدرم حسين بن علي عليهما السلام شنيدم که فرمود شنيدم از اميرالمؤمنين عليه السلام که هر که روزه بگيرد در ماه شعبان براي جلب محبّت پيغمبر خدا و تقرّب به سوي خدا؛ خداوند او را دوست مي‌دارد و در روز قيامت کرامت خود را نصيب او مي‌گرداند و بهشت را براي او واجب مي‌کند.”
سپس از حضرت صادق عليه السلام و ايشان ازاميرالمؤمنين عليه السلام نقل کرد که مي‌فرمود: از زماني که شنيدم منادي رسول خداصلي الله عليه و آله ندا کرد در ماه شعبان، ترک نشد از من روزه شعبان و ترک نخواهدشد از من تا مدتي که حيات دارم ان شاء الله تعالي. سپس مي‌فرمود که روزه دو ماه شعبان و رمضان توبه و مغفرت از خدا است.
روزه ماه شعبان؛
عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عليهالسلام : قَالَ صِيَامُ شَعْبَانَ ذُخْرٌ لِلْعَبْدِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ مَامِنْ عَبْدٍ يُکْثِرُ الصَّوْمَ فِي شَعْبَانَ إِلَّا أَصْلَحَ اللَّهُ لَهُ أَمْرَمَعِيشَتِهِ وَ کَفَاهُ شَرَّ عَدُوِّهِ وَ إِنَّ أَدْنَى مَا يَکُونُ لِمَنْيَصُومُ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ أَنْ تَجِبَ لَهُ الْجَنَّةُ
امام صادق (عليه السلام) فرمودند: روزه شعبان ذخيره روز قيامت بنده است و هر بنده اى که در ماه شعبان زياده روز بگيرد خداوند امر معيشت او را سامان بخشد و شرّ دشمن را از او دفع کند . (وسائل الشيعه ج : 10ص 505)
* بهترين اعمال ماه شعبان؛
از روايات استفاده مى‌شود که بهترين دعاها و ذکرها در اين ماه استغفار است و هرکه هر روز از اين ماه هفتاد مرتبه استغفار کند مثل آنست که هفتاد هزار در ماه هاى ديگر استغفار کند.
* اعمال ماه شعبان؛
اعمال اين ماه شريف بر دو قِسم است اعمال مشترکه واعمال مختصه.
اعمال مشترکه ماه شعبان؛
اوّل: هر روز هفتاد مرتبه بگويد اَسْتَغْفِرُاللّهَ وَ اَسْئَلُهُ التَّوْبَةَ
دوّم: هر روز هفتاد مرتبه بگويد اَسْتَغْفِرُاللّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ الْحَىُّ الْقَيّوُمُ وَ اَتُوبُ ا ِلَيْهِ.
سوّم: تصدّق کند در اين ماه اگرچه به نصف دانه خرمايى باشد تا حق تعالى بدن او را برآتش جهنّم حرام گرداند از حضرت صادق عليهالسلام منقول است که از آن جناب سؤ ال کردند از فضيلت روزه رجب فرمود چرا غافليد ازروزه شعبان، راوى عرض کرد يابن رَسول الله چه ثوابي دارد کسى که يک روز از شعبان راروزه بدارد فرمود به خدا قسم بهشت ثواب اوست عرض کرد يابن رسول الله بهترين اعمالدر اين ماه چيست فرمود تصدّق و استغفار هر که تصدّق کند در ماه شعبان حق تعالى آنرا تربيت کند همچنانکه يکى از شما شتر بچّه اش را تربيت مى کند تا آنکه در روزقيامت برسد به صاحبش در حالتى که بقدر کوه اُحُد شده باشد.
چهارم: در تمام اين ماه هزار بار بگويد لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَلانَعْبُدُ اِلاّ اِيّاهُ مُخْلِصينَ لَهُ الدّينَ وَ لَوُ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ که ثواب بسيار دارد از جمله آنکه عبادت هزار ساله در نامه عملش بنويسند .
پنجم: در هر پنجشنبه اين ماه دو رکعت نماز کند در هر رکعت بعد از حمد صد مرتبه توحيد و بعد از سلام صد بار صلوات بفرستد تا حق تعالي برآورد هر حاجتي که دارد از امر دين و دنياي خود و روزه اش نيز فضيلت دارد و روايت شده که در هر روز پنجشنبه ماه شعبان زينت مي کنند آسمانها را پس ملائکه عرض مي کنندخداوندا بيامرز روزه داران اين روز را و دعاي ايشان را مستجاب گردان و در خبر نبوي است که هر که روز دوشنبه و پنجشنبه شعبان را روزه دارد حقّتعالي بيست حاجت ازحوائج دنيا وبيست حاجت ازحاجت هاي آخرت او را برآورد.
ششم: در اين ماه صلوات بسيار فرستد
هفتم: در هر روز از شعبان در وقت زوال و در شب نيمه آن بخواند اين صلوات مَرْويّه از حضرت امام زين‌العابدين عليهالسلام را:
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍشَجَرَةِ النُّبُوَّةِ وَمَوْضِعِ الرِّسالَةِ وَمُخْتَلَفِ الْمَلاَّئِکَةِ
خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد درخت نبوت وجايگاه رسالت و محل رفت و آمد فرشتگان
وَمَعْدِنِ الْعِلْمِ وَاَهْلِ بَيْتِ الْوَحْيِاَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ
و معدن دانش و خاندان وحي خدايا درود فرست بر محمدو آل
مُحَمَّدٍ الْفُلْکِ الْجارِيَةِ فِي اللُّجَجِالْغامِرَةِ يَاءْمَنُ مَنْ رَکِبَها وَيَغْرَقُ
محمد کشتي جاري در اقيانوسهاي بيکران ايمن شود هرکه سوار آن کشي گردد و غرق شود
مَنْ تَرَکَهَا الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مارِقٌوَالْمُتَاَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ وَاللاّزِمُ لَهُمْ
کسي که آن را واگذارد، هر که بر ايشان تقدم جويد ازدين بيرون رفته و کسي که از ايشان عقب ماند به نابودي گرايد ولي ملازم ايشان
لاحِقٌ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِمُحَمَّدٍ الْکَهْفِ الْحَصينِ وَغِياثِ
به حق خواهد رسيد خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد آن پناه گاه محکم و فريادرس
الْمُضْطَرِّ الْمُسْتَکينِ وَمَلْجَاءِالْهارِبينَ وَعِصْمَةِ الْمُعْتَصِمينَ اَللّهُمَّ
بيچاره درمانده و پناه گريختگان و دستاويز محکم براي وسيله جويان خدايا درود
صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلوةًکَثيرَةً تَکُونُ لَهُمْ رِضاً وَلِحَقِّ
فرست بر محمد و آل محمد درود بسياري که موجب خوشنودي ايشان گردد و حق
مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ اَداَّءً وَقَضاَّءًبِحَوْلٍ مِنْکَ وَقُوَّةٍ يا رَبَّ الْعالَمينَ
محمد و آل محمد اداء گشته و انجام وظيفه ما شده باشد به جنبش و نيروي تو اي پروردگار جهانيان
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍالطَّيِّبينَ الاْبْرارِ الاْخْيارِ الَّذينَ
خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد آن پاکان نيکوکار برگزيده آن کساني که
اَوْجَبْتَ حُقُوقَهُمْ وَفَرَضْتَ طاعَتَهُمْوَوِلايَتَهُمْ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي
حقوقشان را واجب کردي و اطاعت و دوستيشان را فرض نمودي خدايا درود فرست بر
مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاعْمُرْ قَلْبيبِطاعَتِکَ وَلا تُخْزِني بِمَعْصِيَتِکَ
محمد و آل محمد و آباد کن دل مرا به اطاعت خود و به وسيله نافرمانيت رسوايم مکن
وَارْزُقْني مُواساةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَيْهِ مِنْرِزْقِکَ بِما وَسَّعْتَ عَلَيَّ مِنْ
و روزي من گردان که کمک مالي دهم بر کسي که روزيت را بر او تنگ کردي بوسيله آنچه بر من فراخ گرداندي از
فَضْلِکَ وَنَشَرْتَ عَلَيَّ مِنْ عَدْلِکَوَاَحْيَيْتَني تَحْتَ ظِلِّکَ وَهذا شَهْرُ
فضل خويش و گستردي بر من از عدل خويش و مرا در زيرسايه ات زنده داشتي و اين ماه
نَبِيِّکَ سَيِّدِ رُسُلِکَ شَعْبانُ الَّذيحَفَفْتَهُ مِنْکَ بِالرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ
پيمبرت و آقاي رسولانت ماه شعبان است که اطراف آنرا به رحمت و خوشنودي خود پوشاندي
الَّذي کانَ رَسُولُ اللّهِ صَلَّي اللّهُ عَلَيْهِوَالِه وَسَلَّمَ يَدْاَبُ في صِيامِهِ
آن ماهي که رسول خدا صلي اللّه عليه و آله و سلم کوشش بسيار داشت در روزه
وَقِيامِهِ في لَياليهِ وَاَيّامِهِ بُخُوعاً لَکَفي اِکْرامِهِ وَاِعْظامِهِ اِلي مَحَلِّ
و شب زنده داريش هم در شبها و هم در روزهايش بخاطرفروتني در برابر تو در مورد گرامي داشتن و بزرگداشتنش هم چنان
حِمامِهِ اَللّهُمَّ فَاَعِنّا عَلَي الاِْسْتِنانِبِسُنَّتِهِ فيهِ وَنَيْلِ الشَّفاعَةِ لَدَيْهِ
تا هنگام مرگش خدايا پس ما را کمک ده تا روش او رادر اين ماه پيروي کنيم و به شفاعتي که نزد او است برسيم
اَللّهُمَّ وَاجْعَلْهُ لي شَفيعاً مُشَفَّعاًوَطَريقاً اِلَيْکَ مَهيَعاً وَاجْعَلْني لَهُ
خدايا قرار ده او را براي من شفيعي پذيرفته و راهي بسويت که همواره باشد و مرا پيرو او گردان
مُتَّبِعاً حَتّي اَلْقاکَ يَوْمَ الْقِيمَةِ عَنّيراضِياً وَ عَنْ ذُنُوبي غاضِياً قَدْ
تا به جايي که در روز قيامت تو را در حالي ديدارکنم که از من خوشنود باشي و گناهانم را ناديده گيري
اَوْجَبْتَ لي مِنْکَ الرَّحْمَةَ وَالرِّضْوانَوَاَنْزَلْتَني دارَ الْقَرارِ وَمَحَلَّ الاْخْيارِ
و براي من واجب کرده باشي از جانب خود رحمت وخوشنودي را و مرا در خانه هميشگي (بهشت جاويدان) و منزلگاه نيکان فرود آري
* روزه دوشنبه و پنجشنبه؛
روزه دوشنبه و پنج شنبه اين ماه براى حوائج دنيا وآخرت نافع است.
در هـر پنج شنبه اين ماه، دو رکعت نماز کند در هررکعت بعد از حمد صد مرتبه توحيد و بـعـد از سلام صد بار صلوات بفرستد. و روزه اش نيز فضيلت دارد و روايت شده که در هـر روز پـنـج شـنـبه ماه شعبان زينت مى کنندآسمانها را پس ملائکه عرض مى کنند خداوندا بـيـامـرز روزه داران ايـن روز را و دعـاى ايـشـان را مـستجاب گردان .
يکي از اعمالي که در اين ماه مورد تاکيد قرار گرفته فرستادن صلوات است که در روايات بسيار مورد تاکيد قرار گرفته است
* دعاي جمعه آخر ماه شعبان
از روز جمعه آخر ماه تا آخر ماه (اين دعا را) بخواند: اللهم ان لم تکن غفرت لنا فيما مضى من شعبان فاغفرلنا فيما بقى منه .
* بعضي از اعمال روزها و شبهاي ماه شعبان؛
روز اول: روزه‌اش فضيلت دارد و وارد شده که بهشت براى او حتما واجب مى‌گردد.
روز سوم: روز مبارکى است و موافق مشهور روز ولادت با سعادت حضرت سيدالشهداء عـليـه السـلام در مدينه منوره و در سال سوم هجري اسـت،روزى اسـت کـه مـلائکـه آسـمـانـهـا بـه تهنيت پيامبر صلى الله عليه و آله به اين مولود مسعود آمدند و از خاک قبرش براى جدش آوردند و آن جناب را تعزيت نيز گفتند وفطرس مـلک يـا (دردائيل ) پناه به آن طفل معصوم و امام مظلوم برد و حق تعالى او راببخشيد و به جـاى خـودش بـرگـردانـيـد.
بـراى روز سـوم چـنـد عـمـل اسـت:
1ـ روزه، 2ـ خـوانـدن دعـاى: اللهـم انـى اسـئلک بـحق المولود فى هذا اليوم …، 3ـ خـوانـدن دعـاى (اللهـم انـت مـتـعـالى المـکان ..) و اين آخرين دعائى است که حضرت امام حسين عليه السلام خواندند در آن روزى که کفار دور او را احاطه کرده بودند
و عـلمـاء ايـن دعـا را از دعـاهـاى روز سـوم ايـن مـاه گـرفـتـه‌انـد و بـدان کـه سـه دعـا نـقـل شـده کـه امـام حـسـيـن عـليـه السـلام هـر سـه را در روز عـاشـوراء خـوانـدنـد.
اول دعـائى اسـت کـه در وقـت صـبح عاشوراء خواندندو دست به درگاه الهى بلند کرد و فـرمـود: (اللهـم انـت ثـقـتـى فـى کـل کـرب …
دوم اين دعا است که تعليم امام زين العـابدين عليهالسلام فرمود در آن روز در وقتى که آن حضرت را (خون ) در برگرفت و خونها از بدن مبارکش مى جوشيد: بحق يس و القرآن الحکيم و بحق طه و القرآن العظيم يا من يقدر علىحوائج السائلين يا من يعلم ما فى الضمير يا منفس عن المکروبين يا مفرج عـنالمـغـمـومـين يا راحم الشيخ الکبير يا رازق الطفل الصغير يا من لا يحتاج الىالتفسير صل على محمد و آل محمد و افعل بى کذا و کذا.
شب سيزدهم: اوّل لَيالي بيض است و کيفيّت نماز امشب و دو شَبِ بعد در ماه رجب گذشت.
شب نيمه شعبان؛
شـب بـسـيـار مـبـارکـى اسـت و بـعـد از شـب قـدرافـضـل ليـالى اسـت و حـق تـعـالى بفضل خويش در اين شب به بندگان خود عطا مرحمت فرمايد و گناهان ايشان را بيامرزد و سـائلى را از درگـاه خويش رد نکند مگر آنکهمعصيتى از خدا طلب نمايد و روايت است که؛ از اول ايـن شـب تـا آخـر آن از جانب حقتعالى ندا مى‌رسد که آيا استغفار کننده‌اى هست که طـلب آمرزش کند از گناهان خود تامن او را بيامرزم آيا کسى هست که طلب روزى کند تا من او را روزى دهم.
و از جمله برکات اين شب مبارک آن است که ولادت باسعادت سلطان عصر امـام زمـان ــارواحـنـا له الفـداءـ در سـحـر ايـن شـب (در) سال 255 (دويست و پنجاه و پنج ) در سرمن راى (سامراء) واقع شده و باعث مزيد شرافت ايـنليـله مـبـارکـه شـده
* اعمال شب نيمه شعبان؛
1ـ غـسـل اسـت کـه بـاعث تخفيف گناهان مى‌شود.
2ـ احياء اين شب است به نماز و دعا و استغفارچـنـانچه امام زين‌العابدين عليه السلام عمل مى‌نمودند.
3ـ زيارت حضرت امام حسين عليه السـلام اسـت کـه افـضـل اعـمـال ايـن شـب و بـاعث آمرزش گناهان است و روح صـد و بيست چهار هزارپيامبر زيارت کند آن جناب را در اين شب، و اقـل زيـارت آن حـضرت آن است که به بامى يا صحنى باز در آيد و به جانب راست و چپ خـود نـظـر کـند پس سر به جانب آسمان کند،پس زيارت کند آن حضرت را به اين کلمات: السـلام عـليـک يـا ابـا عـبـدالله السـلام عـليـک يـا بـن رسول الله السلام عليک و رحمه الله و برکاته. و هر کس در هر کجا که باشد در هر وقـت کـه آن حـضـرت را بـه ايـن کـيـفيت زيارت کند اميد است که ثواب حج و عمره براى او نـوشـتـه شـود و مـا دو زيـارت مخصوص اين شب را در هديه (الزائرين ) ذکر نموديم.
4ـ بـخـوانـد صـلوات هـر روز را کـه در وقـت زوالمـى‌خواند.
5ـ دعاى کميل است که ورودش در اين شب است و درشب هاى جمعه نيز خوانده مـى‌شـود.
6- آن کـه بـگـويـد هـر يـک از اذکار «سـبحان الله،الحمدلله، الله اکبر و لا اله الا الله» را صـد مـرتـبـه کـه سبب آمرزش گناهان وبرآمدن حوايج است.
7- شـيـخ و کـفـعـمـى فـرمـوده بـخـوانـد دعـاى: الهـى تـعـرض لک فـى هـذا الليل المتعرضون .. و اين دعايى است که شبها در عقب نمازشفع خوانده مى شود.
8- نماز جعفر انجام دهد چنانکه شيخ از حـضرت امامرضا عليه السلام روايت کرده
9- انجام دهد نمازهاى اين شب را و آنها بسيار اسـت از جـمله چهار رکعت است که سى نفر از اصحاب صادق عليه السلام به اين طريق از آن حـضـرت روايـت کـرده اند، در هر رکعت بعد از حمد صد مرتبه توحيد بخواند و بعد ازنـمـاز بـخـوانـد:
اللهـم انـى اليـک فـقـيـر و مـن عـذابـک خـائف وبـک مـسـتـجـيـر رب لا تـبـدل اسـمى و لا تغير جسمى رب و لا تجهد بلائى و لاتشمت بىاعدائى اعوذ بعفوک من عـقـابـک واعـوذ بـرحـمـتـک مـن عـذابـک و اعـوذ بـرضـاک مـنسـخـطـک و اعـوذ بـک مـنـک جل ثناوک انت کما اثنيت على نفسک و فوق ما يقول القائلونفيک.
* روز نيمه شعبان؛
در سـال 255 هـجـرى قمرى در اين روز ولادت با سعادت امام زمان حضرت حجه ابن الحسن بـن عـلى عـسـکرى – صلوات الله عليه و على آبائه – واقع شده و والده ما جده‌اش حضرت نـرجـس خـاتـون از اولاد حـوارى حـضـرت عـيسى عليه السلام است.
مستحب است در هر زمان زيارت امام زمان عليه السلام و مستحب است در وقت زيارت آن حـضـرت دعـا نـمودن براى تعجيل در فرج آن بزرگوار ومؤکد است زيارت ايشان در سـرداب امـام زمان عليه السلام در شهر سامراء و به يقين روزى ظهور و حکومت آن حضرت واقـع خـواهـد شـد و زمـيـن را پـس از آن کـه از سـتـم وبـيـداد پـر گـشـتـه پـر از عـدل و قـسـط خـواهـد نـمـود.
و در توقيع شريف حضرت عسکرى عليه السلام است براىعلى بـن بـابـويـه قمى آمده:( و عليک بالصبر و انتظار الفرج فان النبى صلى اللهعليه و آله قـال: (افـضـل اعـمـال امـتـى انتظار الفرج ) (يعنى بر تو باد به صبر وانتظار کـشـيـدن بـراى فـرج، کـه پـيـامـبـر اکـرم صـلى الله عـليـه و آله فـرمـود: بـهـتـريـن اعـمـال امـت مـن (انتظار فرج ) است).
ثبت دیدگاه