محرم آمد با صدای بی وفایی اهل کوفه ،بافریادمسلم که میا حسین جان کوفه وفاندارد
هنوزکوچه های محرم گریه های رقیه 3ساله را به یاد دارد ،وحسین به دنیال یاری دهنده است خورشید ولایت قدم به کربلا میگذارداما چه استقبال خونینی از مهمانشان می شود
استقبال راخیمه های سوخته معنا می کننداستقبال راگردوغبارهای به افلاک بلند شده می دانند
واینک صدهاسال ازآن کربلای خونین می گذرد اما صدای هل من ناصرینصرنی هنوز درگوش تاریخ شنیده می شود .
روزهای تقویمی که مردم عاشق حسین ،رااینک سیاهپوش خودکرده است مسجد،تکیه ودیوار،سیاه برتن می کنندحتی ادم هایی که ازته دل حسین رانمی شناسنند شاید اصلا نمی دانند کربلاکجاست اما مثل هوای این روزهای بارانی گاه وبیگاه می بارد
نشانه های عزای حسین رامی شود درچشم های گریان درپرچم های افراشته بر گنبدهای تکیه ها درنذریهای محرم دید
این نماد عزا رامی شود درپایتخت شوروشعورحسینی کاملا حس کرد وقتی نگاهت برگنبد مسجد حسینیه می افتد یاد حسین می کنی و یاد غربتو وبی کسیش
اما مردم مومن وعاشق اهل بیت همه این غربتها راحس می کنند ،زنجانیهاهم طبق یک سنت دیرین درمسجد حسینیه اعظم جمع می شوند وهمراه باخادمان ومداحان با ربودن غبارمسجد ،تعویض پرچم مسجد وبرپایی مراسم عزا به استقبال از محرم می روند
دراین روزها اهالی پایتخت شوروشعورحسینی باحضور پررنگ ریش سفیدان وخادمین افتخاری دورهم جمع می شوند باافراشتن پرچم سیاه به نشانه اندوه وعزا به جای پرچم قرمز که نشانه شهادت وایثاراست همدردی خود را بااباعبدالله حسین ویارانش اعلام می کنند
با نصب پرچم سیاه که عصراولین روزمحرم برگنبد مسجد حسینیه اعظم افراشته می شود مراسم عزای حسین هم اغاز می شود به طوریکه این مسجد هرشب وهرروز محرم ،شاهد مداحی های مداحان اهل بیت و عزاداریها عاشقان حسین و توزیع نذریها است
اوج این ارادت عاشقان اباعبدالله حسین را می توان درروز یوم ابوالفضل ، روز هشتم محرم دید که چگونه این ارادتشان عشق به حسین را در بعد جهانی فریاد می زنند شکوهی که باید دیدوحس کرد/
معصومه امینی
ثبت دیدگاه