جان فشانی امام حسین برای اقامه نماز اول وقت

اشتیاق شهادت در رکاب پسر دخت پیامبر چنان شجاعت و دلاوری ای را در دل اصحاب اباعبدالله به وجود آورده بود که سفت و محکم ایستاده بودند و انتظار تیرهای کمانداران سیه دلی را می کشیدند که می خواستند اجازه ی اینکه فقط یک بار دیگر سرحسین بن علی به مهر برسد را ندهند .
امام با وجود اینکه توان نماز خواندن را در داخل خیمه اش داشت تمام اصحابش را به نماز جماعت در بیرون از خیمه دعوت کرد تا به دشمنان اسلام نشان دهد که هدف از جنگ و دادن خون پاک انسان های معصومی که در مقابل شما بر میدان آمده اند نماز است و دین خواهی.
از این عمل امام باید اینطور برداشت کرد که باید به دشمنان اسلام نشان داد که اهمیت دین و مسائل دینی که بر انسان واجب است آنقدر زیاد است که حتی یک امام هم نه تنها حاضر است آنقدر زیاد است که حتی یک امام هم نه تنها حاضر است جان خودرا بدهد حتی حاضر است جان شش ماهه ی شیرخواره اش راهم بدهد .
انشالله که ماهم باشیم و در رکاب امام زمانمان برای نماز و دین خواهی مقابل دشمنان اسلام بایستیم و از جان و دل مایه بگذاریم .