حسينيه اعظم زنجان در جنوب اين شهر واقع شده و آستان مقدس حسينيه اعظم يكي از اماكن متبرك و معنوي استان است كه آوازه و شهرت آن به بركت توجهات خاصه حضرت سيدالشهدا (ع) جهاني شده است.
تاريخچه حسينيه اعظم طبق نخستين سند مكتوب كه با مهر حاج ميرزا لطف‌الله شيخ‌الاسلام و آخوند ملاكاظم ممهور شده صفر المظفر 1295 هجري قمري را نشان مي‌دهد كه در زير وقفنامه دو شخص خير و نيكوكار به‌نام‌هاي حاج ميرزا محمد‌نقي و حاج ميرزا بابايي تاجر كه دو باب دكان را وقف صحيح شرعي كرده‌اند آمده است.
سنگ نوشته‌ها نشان مي‌دهد اهالي محل اين مسجد را در سال 1261 هجري به پايان رسانده‌اند، البته طبق گفته مُعَّمران و اهالي محل اين تاريخ مربوط به زمان يا سال تأسيس مسجد نيست بلكه مربوط به تعمير و بازسازي مسجد است.
اما گفته‌هاي شفاهي به زمان‌هاي پيش از اين سال‌ها اشاره دارد و مي‌گويند در تاريخ 1114 هجري قمري زنگ بزرگي به مسجد اهدا شده و اين زنگ تا 40 يا50 سال پيش موجود بود كه بعد شكسته شده و از بين رفته است.
علت اهميت حسينيه اعظم در زمان حاضر به برگزاري مراسم با شكوه هشتم محرم بازمي‌گردد كه سالانه صدها هزار نفر از محبان و عاشقان اباعبدالله از نقاط مختلف استان و ديگر نقاط كشور و حتي بسياري از كشورهاي خارجي براي حضور در آن به استان زنجان مي‌آيند.
از مراسم هشتم محرم مردم زنجان، پايتخت شور حسيني همراه با دسته عزاداري حسينيه اعظم به عنوان بزرگ‌ترين عزاداری جهاني شيعه ياد مي‌شود.
ثبت دیدگاه