زیبایی از جمال تو بُعد محقّریست
ناز از کرشمه ی تو، نمود مصغّریست
منظور آفرینش و مقصود خلقتی
غیر از تو هر چه هست، وجود مکرّریست
خاک اخگری حقیر ز خورشید؟ آه نه!
خورشید اعظم از تن خاکیت اخگریست
شعرم کجا و عرضه ی بر تافتن کجا،
با قامتت که شعر بلند مصوّریست؟
من هیچ «حافظ» ار بنشیند به وصف تو
باید سیه کند همه هر جا که دفتریست
استاد حسین منزوی
ثبت دیدگاه