ابوذر غفاری از حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم روایت می کند که آن جناب فرمود « زمین در مرگ مؤمن تا چهل صباح گریان است » و زرارة بن اعین شیبانی(ره) که از اکابر فقهای شیعه و محدثان با عظمت امامیه است از حضرت امام صادق علیه السلام روایت کرده است که آن حضرت فرمود «آسمان برای امام حسین علیه السلام چهل روز گریه کرد و علامت این گریه آن بود که در این مدت هنگام صبح آسمان خون آلود می شد، و زمین نیز چهل روز گریه کرد و آفتاب هم چهل روز که علامت آن طوفان های سیاه و کسوف و سرخی در زمین و آسمان بود»
و نیز فرمود «ملائکه نیز چهل روز بر آن حضرت گریستند و زنان بنی هاشم خضاب نکردند و روغن بر سر نکشیدند و چشم ها را سرمه نزدند، تا آنگاه که سر عبیدا… بن زیاد را برای ما آوردند، و ما همواره با چشم گریان هستیم و مصیبت حضرت امام حسین علیه السلام را فراموش نمی کنیم ».
و این چنین است که شیعیان تا اربعین آن حضرت از شادی و خوشنودی و سرور خودداری می کنند. حتی در غیر مسلمانان نیز این عادت در مورد درگذشتگانشان مراعات می شود بخصوص که از بزرگان آن قوم باشد.حال چه رسد به شخصیتی چون حسین علیه السلام که آثار عملی و نتایج قدمی در راه رفاه و آسایش دینی و دنیوی انسانها داشته و در اصلاح جامعه از جان گذشتگی نشان داده و نهضتی بر علیه ظلم و ستم و برای از میان بردن ظالمان و ستمکاران روزگار برپا کرده باشد که در اثر آن اسلام و قرآن را زنده نگاه داشته و دین الهی را از دستخوش دشمنان سرسخت آن نجات داده و زحمات خاتم انبیاءصلی الله علیه وآله وسلم را نگذاشته تا به هدر رود و بازیچه بنی امیه – این شجره ملعونه – گردد و با خون خود درخت توحید را سیراب نموده و اجازه نداده تا در نتیجه ظلم و جور و بی دینی و اشاعه فحشا و منکر بنی امیه خشک شود و خون دل خویش را در راه خدا بذل کرده تا مردم را از حیرت ضلالت و گمراهی در اثر تسلط بنی امیه و اشغال مقام خلافت الهیه از سوی آنان پیش آمده بود برهاند. و اگر آن نهضت مقدس نبود، از اسلام به غیر از اسلام اموی و از دین بجز دین یزیدی و دین تشریفاتی و ساخته بنی امیه چیزی باقی نمانده بود.
و شیعه همیشه و در تمامی روزهای سوگواری حضرت سیدالشهدا علیه السلام و از آن جمله روز اربعین آن حضرت، در تظاهر به زیارت و اقامه ماتم و عزاداری کوتاهی نکرده و نباید بکنند و از اینجاست که امام حسن عسکری علیه السلام زیارت اربعین را از علایم ایمان شمرده.
آری، تنها زیارت اربعین سیدالشهدا علیه السلام است که مؤمن خالص را از دیگران تمیز می دهد، و دوستان اهل بیت علیهم السلام را از غیر آنان جدا می کند. و مؤمن واقعی کسی است که نگذارد آثار هضت حسین علیه السلام فراموش شود و در قدردانی و شرکت در هدف آن حضرت کوتاهی نورزد.
پیروان و دوستان امام حسین علیه السلام امیدوارند تا از این طریق مشمول این حدیث نبوی شوند که جابر بن عبدالله انصاری – از صحابه رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم و نخستین زائر قبر حضرت ابی عبدالله در اولین اربعین سیدالشهداء – روایت کرده است; «کسی که قومی را دوست دارد با آنها محشور می شود و کسی که عمل قومی را دوست دارد با ایشان شریک می باشد».
ثبت دیدگاه